زندگی روی خط تعادل

تا اطمینان نباشد رهایی امکان پذیر نیست. منظور من از رهایی بیشتر رهایی ذهنی است. ذهن پایگاه اصلی مشخص کننده رفتار و اعمال ماست. هر کدام از ما در شبانه روز 60000 فکر از سرمان می گذرد. فکر کنم برای من متاسفانه حدود 50000 تایش افکار مضطرب و غمگین است. واقعا کنترل کردن این همه فکر غیرممکن است اما با رهایی بدون اینکه انرژی زیادی صرف شود از شر افکار بد راحت می‌شوم. تاکید ادیان بر عبادت با توجه، مراقبه، سکوت و تفکر شاید همین خاموش کردن فکرهای مزاحم باشد.  از طرفی تا همه افکار ناراست را رها نکنم رفتار و کردارم اصلاح نمی‌شود.  همه امور را، همه افکار مضطرب کننده، همه فکرهای غمگین، همه گره‌های باز نشده و همه آرزوهای برنیامده، همه کسانی که دوست دارم همه چیزهایی که مرا به خودش وابسته کرده را رها می‌کنم. به محض اینکه وسوسه‌ها به سراغم آمدند، همین که دیدم  در آینده غوطه ورم یا خاطرات گذشته مرا به خودش می‌کشد رها می‌کنم. رها می‌کنم با اطمینان از اینکه رها کردن بهترین راه است. با اطمینان از اینکه رها کردن بهتر از غمگین شدن برای گذشته و نگرانی برای آینده است.

با رها کردن انرژیهایی را که برای درگیر شدن با خیلی چیزها هدر می‌رفت، ذخیره می‌کنم. بهترین راه آینده‌نگری، زندگی تمام و کمال در زمان حال است. آینده را همین ثانیه ها و لحظه ها می‌سازند. هزاران عامل است که خارج از کنترل ماست و با نگران شدن و درگیر کردن فکر فقط راه را برای داشتن آینده‌ای بهتر ناهموار می‌کند.

هر تصمیمی مستلزم تمرین و نگهداری است. رها کردن  و اطمینان هم همینطور است. تمرین می‌کنم حتی ثانیه‌ای ذهنم را درگیر افکار ترسناک نکنم. همه چیز را رها کنم و به محض اینکه فکر ناگواری به ذهنم رسید با اطمینان رهایش می‌کنم. نمی دانم چقدر طول می‌کشد تا رها کردن ملکه ذهنم بشود و چقدر طول می‌کشد که مطمئن شوم اما هر چقدر که لازم باشد ادامه می‌دهم.  اعتراف می‌کنم تمرین بسیار مفرحی است. اولا خوابهای بی سر و ته نمی‌بینم و در خواب کاملا استراحت می‌کنم. دوماً چون رها کرده‌ام و کمتر فکرم مشغول است در بیداری کمتر خسته‌ام  و انرژی بیشتری دارم . سوماً چون فکرم مشغول نیست خوشحالم و مثل هر آدم شاد دیگری رفتارم بهتر است.یکی از خوبیهایی رها کردن افکار این است که نه تنها از شر افکار مزاحم خلاص می‌شوم بلکه کلا کمتر ذهنم را مشغول می‌کنم. من آدمی هستم که معمولا هر صحنه‌ای هر حرفی و هر اتفاق خوب یا بدی می‌تواند روزها فکر مرا مشغول کند با رهایی ترافیک ذهنم کمتر می‌شود و امیدوارم درونم که آرام شد اطمینان از راهی که انتخاب کرده‌ام هم حاصل بشود.